Waar werk raakt aan ziel
Werk als oefenplaats, waar verlangen, verwarring en betekenis elkaar raken
Een reflectie op hoe de ziel in werk zichtbaar wordt, waar verlangen en verwarring samenkomen. Niet ambitie, maar betekenis fungeert als kompas, waardoor aanwezigheid verandert en leiderschap menselijker en waarachtiger wordt.
Verlangen naar bezield leiderschap
We horen het steeds vaker in boardrooms: “We moeten meer ruimte maken voor bezieling.” Maar hoe geef je taal aan iets dat zich niet laat meten? En wat als dat wat je werkelijk bezielt, je tegelijk ook uit het lood brengt? Spiritualiteit lijkt zijn weg terug te vinden in leiderschap, niet als religieus narratief, maar als verlangen naar betekenis. En net als verlangen is die roep zelden comfortabel. Ze wijst niet op wat je al weet, maar op wat nog niet geleefd wordt.
Controle kooit de ziel
De ziel laat zich niet managen. Ze toont zich niet in kwartaalcijfers, maar in momenten van resonantie – én verwarring. Bezieling ontstaat waar verlangen en verwarring elkaar raken: waar iets schuurt dat nog niet gekend is, maar zich wel aankondigt. Jung zag het 'Zelf' als het diepere kompas dat zich via het werk wil realiseren. Niet door ambitie, maar door betekenis. Werk wordt dan meer dan een functie: het wordt voertuig, spiegel en oefenplaats. En dat roept ook iets spannends op. Want waar de ziel zich aandient, komt controle vaak in het gedrang. En dat is maar goed ook, want 'controleren' moet je letterlijk nemen: contra-leren. Controle schakelt het leervermogen en de bezieling uit.
Bezieling brengt rust
Een directielid van een onderzoeksinstituut gaf recent aan hoe een burn-out hem ‘terugwierp op zichzelf’. Niet in de zin van falen, maar als een wake-up call: “Ik was alles kwijt, behalve mijn verlangen om echt van betekenis te zijn.” In die periode begon hij te tekenen – iets wat hij als kind al graag deed, maar was vergeten. Wat eerst voelde als zwakte, bleek de toegang tot iets groters. Zijn werk veranderde niet direct. Maar zijn aanwezigheid wel. “Ik ben minder bezig met hoe het hoort. Meer met wat klopt.” Niet als strategie, maar als gevolg van een ander soort luisteren.
Laat je ziel wakker kussen
Waar raakt jouw werk aan jouw innerlijke vuur? Niet als instrumentele motivatie, maar als levend spoor van wie jij ten diepste bent? En welke ingang past jou: kunst, drama, zang, literatuur, een lekkere wandeling in de natuur...?
Geschreven door Koen de Snoo
